چرا نوجوانان به والدین شان گوش نمی دهند؟ - ابزار ایرانی

به گزارش ابزار ایرانی، تغییراتِ مغز نوجوان در راستای یاری به او برای هماهنگ شدن با آدم های دیگر و تأکید کم تر روی والدین است. این تغییرات به نوجوانان یاری می نماید تا به لحاظِ اجتماعی رشد و با انسان هایی که خارج از خانواده هستند، پیوند برقرار نمایند.

ممکنه لطفاً ظرف های نشسته را بگذاری داخلِ ظرف شویی؟ لطفاً ظرف های نشسته را بگذار داخل ظرف شویی. فکر کنم صدامو نمی شنوی. میشه لطفاً ظرف های نشسته را بگذاری داخل ظرف شویی؟

به گزارش ابزار ایرانی ؛ اگر پدر ومادر یک نوجوان هستید، این مکالمه برای تان آشناست. نگران نباشید. مطالعه تازهی که در نشریه نوروساینس منتشر شده نشان می دهد که نوجوانان تعمداً حرف های والدین شان را نشنیده نمی گیرند؛ این مشکل ریشه در عصب شناسی دارد. براساس آن بچه ها وقتی به سن نوجوانی می رسند صدای والدین را کاملاً متفاوت با دورانِ کودکی شان پردازش می نمایند.

محققان در دانشگاه استنفورد برای این مطالعه از مغز نوجوانان بین سنین 13 تا 16 سال ونیم اسکن فاکشنال گرفتند. آن ها در زمانِ اسکن گرفتن، صدا های متفاوتی از قبیلِ صدای مادر نوجوان و صدای زنان ناآشنا را پخش می کردند. مادران و زنانِ غریبه هر دو کلماتِ بی معنیِ مشابه را به زبان می آوردند. محققان می خواستند اطمینان حاصل نمایند که مشارکت نمایندگان به معنای واژگان واکنش نشان نمی دهند. این آزمایش ها به صورتِ تصادفی در اوقات مختلف تکرار شد. برای افزایش صحت این مطالعه، صدا های دیگری مثل صدای وسایل برقی خانه، ازجمله جاروبرقی، نیز گاهی پخش می شد.

این مطالعه در ادامه مطالعه مشابه دیگری انجام شد که به وسیلهِ همین محققان در سال 2016 به روی بچه ها 7 تا 12 سال صورت گرفته بود.

در هر دو مطالعه، مشارکت نمایندگان صدای مادرشان را در 97 درصد مواقع تشخیص می دادند. نتیجه اسکن مغزی نشان داد در بچه های که سن پایین تری داشتند، صدای مادر نواحی متنوعی از مغز، شاملِ مراکز پاداش، نواحیِ پردازش احساسات و نواحیِ پردازش دیداری، را فراتر از ناحیه شنوایی فعال می کرد.

اسکن مغز نشان داد که صدای مادر در نوجوانان باعث می شد که این نواحی با شدت بیش تری واکنش نشان دهند. درحقیقت، رابطه بین صدای مادر و شدت واکنش مغزی آن قدر قوی بود که محققان به راحتی از روی داده های مرتبط به پاسخ به صدا، می توانستند سن مشارکت نماینده را حدس بزنند.

اما نکته اینجا بود که مغز نوجوانان، به خصوص در نواحی مرتبط با پردازش پاداش و ارزش گذاریِ اجتماعی، به صدا های ناآشنا بسیار شدیدتر واکنش نشان می داد. این تغییر در هر دو جنسِ دختر و پسری که بین سنین 13 تا 14 سال قرار داشتند، به طور مساوی مشاهده می شد.

محققان ضرورتاً نتیجه گیری کردند که تغییراتِ مغز نوجوان در راستای یاری به او برای هماهنگ شدن با آدم های دیگر و تأکید کم تر روی والدین است. این تغییرات به نوجوانان یاری می نماید تا به لحاظِ اجتماعی رشد و با انسان هایی که خارج از خانواده هستند، پیوند برقرار نمایند.

دکتر پرسی میستری، یکی از نویسندگانِ ارشد این مقاله و محقق در زمینه روان پزشکی و علوم رفتاری می گوید: صدای مادر، صدایِ منبعی است که همه چیز را درباره دنیاِ احساسی-اجتماعی و رشد زبانی به کودک می آموزد. جنین پیش از تولد می تواند صدای مادر را تشخیص دهد، اما وقتی به نوجوانی می رسد ـ علی رغم اینکه سال های زیاد تری را با این صدا سپری نموده ـ مغزش به نفعِ صدا هایی که هرگز نشنیده، از این صدای آشنا روی برمی گرداند.

پیامی که این تحقیق می تواند برای ما داشته باشد آن است که تغییراتِ عصب شناختی در نوجوانان به آن ها یاری می نماید تا به صدا های تازه توجه بیش تری نشان دهند و باعث می گردد که با صدا های والدین شان کم تر هماهنگ باشند.

اگر نوجوان تان به حرف های تان گوش نمی دهد آن را فقط به یاغی گری در این سنین ربط ندهید، بلکه آن را نقطه عطفی در رشد طبیعی نوجوان در نظر بگیرید.

منبع: Psychology Today

ترجمه: عاطفه رضوان نیا- سایت ابزار ایرانی