سبک زندگی مینیمالیستی و دکوراسیون داخلی؛ آرامش و زیبایی در سادگی
به گزارش ابزار ایرانی، سبک زندگی مینیمالیستی بر پایه ایده ساده سازی و حذف عناصر غیرضروری برای رسیدن به آرامش ذهنی و کیفیت بالاتر در زندگی است. در این سبک، افراد کوشش می نمایند با کاهش وسایل و اشیاء اضافی، تمرکز بیشتری بر کیفیت به جای کمیت داشته باشند. این روش، به جای انباشتن دارایی ها و انجام فعالیت های مختلف، تأکید دارد که افراد به دقت انتخاب نمایند که چه چیزهایی واقعاً برای آن ها ارزشمند و معنادار است.
مینیمالیسم از آنچه که معمولاً مصرف گرایی می نامیم، فاصله می گیرد و به افراد اجازه می دهد زندگی ای ساده تر، منظم تر و متمرکزتر را تجربه نمایند. با این نگاه، سبک مینیمالیستی نه تنها بر کاهش فیزیکی اشیاء، بلکه بر کاهش حواس پرتی های روزمره تأکید دارد و افراد را تشویق می نماید که توجه خود را به زندگی در لحظه و استفاده از تجربه های واقعی معطوف نمایند.
دکوراسیون داخلی مینیمالیستی در پی ایجاد فضایی است که علاوه بر زیبایی، کاربردی و آرامش بخش باشد. در این نوع طراحی، استفاده از خطوط صاف و مستقیم، پالت رنگی محدود به رنگ های خنثی مانند سفید، خاکستری و بژ، و بهره گیری از نور طبیعی، نقش بسیار مهمی دارد. این فضاها غالباً بدون عناصر تزئینی زیاد طراحی می شوند، اما هر وسیله ای که در محیط قرار داده می گردد، کاربرد و کارکرد مشخصی دارد. مینیمالیسم در دکوراسیون به این معنا نیست که فضا خالی و بی روح باشد؛ بلکه هدف اصلی این است که بین زیبایی و عملکرد یک توازن مطلوب برقرار گردد، تا هم از نظر بصری و هم از نظر عملکردی، رضایت بخش باشد. استفاده از مواد طبیعی مانند چوب، پارچه های ساده، و گیاهان زینتی کوچک، فضایی طبیعی و زنده ایجاد می نماید که حس آرامش و راحتی را به ساکنان خانه منتقل می نماید.
این سبک در حقیقت به افراد این امکان را می دهد که با رهایی از جزئیات اضافی و تمرکز بر آنچه واقعاً اهمیت دارد، محیطی خلوت تر و مجذوب کننده تر برای زندگی خود ایجاد نمایند. در طراحی مینیمالیستی، به جای خرید مکرر وسایل نو، بر کیفیت و کاربرد طولانی مدت تاکید می گردد. به عنوان مثال، به جای پر کردن فضای اتاق نشیمن با چندین مبل و صندلی، از یک یا دو مبل راحت، ساده و شیک استفاده می گردد. در همین حال، رنگ های آرام و خنثی به فضایی بزرگ تر و بازتر یاری می نمایند و حس آرامش بیشتری به ساکنین منتقل می گردد. این فضاها، هرچند ساده، اما با دقت طراحی شده اند تا حس آرامش، نظم و تمرکز را در افراد تقویت نمایند و محیط را از تزئینات ظاهری که تنها برای زیبایی گذرا هستند، دور نگه دارند.
تبلیغ متنی
ویزای مولتی آلمان
-
علت و عوارض مشکل پزشکی از چیست؟
در سبک زندگی مینیمالیستی، حذف عناصر اضافی باعث می گردد که انرژی مثبت و جریان حرکت در خانه آزادتر و روان تر باشد. سادگی فضا به کاهش حواس پرتی ها و استرس های ناشی از شلوغی یاری می نماید و همزمان نگهداری و تمیزکاری محیط را آسان تر می نماید. این سبک با تأثیرپذیری از فلسفه ژاپنی وابی سابی (Wabi-Sabi) که ارزش های طبیعی و نقص های زندگی را می پذیرد، افراد را تشویق می نماید که زیبایی را در سادگی و اصالت بیابند. مینیمالیسم تنها یک رویکرد طراحی نیست؛ بلکه نوعی فلسفه زندگی است که به افراد یادآوری می نماید که با کاهش و تمرکز بر چیزهایی که برایشان اهمیت دارند، می توانند زیبایی های واقعی زندگی را درک نمایند و با آرامش بیشتری در لحظه زندگی نمایند.
7 چیزی که مینی مالیست ها هرگز نگه نمی دارند؛ راز فضای خلوت و کاربردی
انباشته شدن وسایل اضافی در خانه، موضوعی رایج است که زندگی روزمره را بی نظم و خانه را بی کاربرد می نماید. یکی از اصول مهم در سبک زندگی مینی مالیستی، رهایی از وسایل غیرضروری و ایجاد فضایی آزاد و خالی از هرگونه آشفتگی است. اگر در پی خانه ای کارآمد و آرامش بخش هستید، در ادامه هفت وسیله ای که مینی مالیست ها هرگز نگه نمی دارند را مرور می کنیم.
1. وسایل تکراری
مینی مالیست ها وسایل اضافی یا تکراری را حذف می نمایند؛ مثل ظروف آشپزخانه، لوازم زیبایی یا تمیزنماینده ها. تمرکز آن ها بر کیفیت است تا کمیت، زیرا با داشتن یک نمونه از هر وسیله، هم هزینه ها کاهش می یابد و هم خانه شلوغ نمی گردد. ایمی مایورگا، طراح حرفه ای مینیمال، معتقد است خانه نباید نقش انبار را داشته باشد و افراد می توانند تنها زمانی که احتیاج است خرید نمایند.
2. کتاب ها
هرچند کتابخانه ای مرتب ممکن است مجذوب کننده به نظر برسد، اما نگه داشتن کتاب هایی که شاید هرگز دوباره خوانده نشوند، فضای زیادی را اشغال می نماید. مینی مالیست ها با تمرکز بر استفاده از کتابخانه های عمومی، کتاب های بلااستفاده را از قفسه ها حذف می نمایند. این کار نه تنها از شلوغی خانه می کاهد بلکه موجب می گردد بچه ها نیز بیشتر با منابع جامعه آشنا شوند.
3. تزئینات اضافی
وسایل تزئینی بیش از حد تنها به شلوغی بصری فضا اضافه می نمایند. کیس جُنز، مینی مالیست، توصیه می نماید از وسایل تزئینی که فقط برای پر کردن فضا استفاده می شوند، دوری کنید تا خانه حس آرامش بیشتری داشته باشد. حذف لوازم تزئینی اضافی نه تنها تمیزی و سادگی فضا را افزایش می دهد، بلکه نظافت آن را نیز آسان تر می نماید.
4. محصولات تاریخ گذشته
نگهداری از مواد غذایی و محصولات آرایشی تاریخ گذشته بی علت است و تنها فضای کابینت ها و قفسه ها را اشغال می نماید. مینی مالیست ها مرتباً تاریخ انقضای وسایل را آنالیز می نمایند و محصولات تاریخ گذشته را دور می ریزند. به گفته جُنز، نگهداری از محصولات منقضی به ویژه در سرویس بهداشتی، باعث به هم ریختگی بصری می گردد و حتی ممکن است بر سلامت پوست تأثیر منفی بگذارد.
5. اسناد و کاغذهای قدیمی
انباشت کاغذهایی چون رسیدها، دستورالعمل ها، و قبض ها باعث ایجاد آشفتگی در خانه می گردد. به جای نگهداری از این کاغذها، مینی مالیست ها به سمت دیجیتالی کردن اطلاعات حرکت می نمایند و اسناد ضروری را ذخیره می نمایند. جُنز توصیه می نماید که امروزه بیشتر دستورالعمل ها و قبض ها به صورت آنلاین قابل دسترسی هستند؛ بنابراین احتیاجی به ذخیره آن ها نیست.
6. اسباب بازی ها و لباس های قدیمی
پوشاک و اسباب بازی هایی که دیگر استفاده نمی شوند یا مناسب نیستند، یکی از منابع شلوغی های غیرضروری در خانه اند. مینی مالیست ها با دور انداختن یا اهدا کردن اسباب بازی های خراب و لباس های قدیمی، فضای بیشتری را ایجاد نموده و انرژی را برای وسایل نوتر و مفیدتر آزاد می نمایند. این کار علاوه بر خلوت تر شدن کمدها، احساس رضایت و راحتی بیشتری نیز به همراه دارد.
7. ابزارهای تفریح تاریخ گذشته
بسیاری از ما وسایلی برای تفریح های متنوع خریده ایم که هرگز به انتها نرسیده اند. مینی مالیست ها وسایلی که به خاطرات قدیمی تعلق دارند و دیگر مورد استفاده قرار نمی گیرند، از خانه حذف می نمایند تا فضای خانه همیشه بازتابی از زندگی کنونی و احتیاجهای حال باشد. جُنز معتقد است نگهداری از این ابزارها تنها باعث یادآوری پروژه های نیمه تمام می گردد و بهتر است خانه بازتابی از زندگی حال باشد.
منبع: یک پزشک